เรื่องเด่น&ข่าว

เด็กสาวตกเป็นเหยื่ออาชญากรรมทางเพศเพิ่มมากขึ้น

   งานวิจัยเปิดเผยโดย ดร.นัทธี จิตสว่าง พบว่าจากสถิติผู้ต้องขังที่กระทำผิดในคดีทางเพศ ซึ่งมีทั้งหมดในเดือนพฤศจิกายน 2559 จำนวน 10,047 ราย ในจำนวนนี้เป็นคดีเกี่ยวกับการกระทำผิดต่อเด็กสาวที่มีอายุไม่เกิน 15 ปี เพิ่มมากขึ้น

 

      จากการสุ่มตัวอย่างผู้ต้องขังในคดีความผิดทางเพศในเรือนจำต่างๆ พบว่าผู้ต้องขังในคดีความผิดทางเพศส่วนใหญ่จะเป็นคดีหลอกเด็กและคดีข่มขืนเด็กอายุไม่ถึง 15 ปี ข้อมูลดังกล่าวสอดคล้องกันเรือนจำหลายเรือนจำซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเป็นห่วงของสังคมไทยเป็นอย่างยิ่งที่ข้อมูลจากการวิจัยพบว่าปัจจุบันเด็กหญิงอายุไม่ถึง 15 ปี มีการพัฒนาในการรับรู้ทางเพศเพิ่มมากขึ้น เป็นสาวเร็วขึ้นกว่าเมื่อก่อนแต่พัฒนาการของการเรียนรู้เท่าทันผู้ชายสูงวัยไม่ได้พัฒนาตามไปด้วยจึงมักจะมีกรณีที่เป็นกรณีที่เป็นการคบหากับผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่กว่าและมีเพศสัมพันธ์จนเป็นเหตุให้ผู้ปกครองต้องแจ้งความดำเนินคดี

 

      นอกจากนี้การเป็นสาวเร็วขึ้นยังเป็นเป้าให้ตกเป็นเหยื่อของผู้ใหญ่ที่มีรสนิยมชอบเด็กๆหรือมีความผิดปกติทางจิต และนำไปสู่การล่อลวงข่มขืนกระทำชำเรา แม้จะเป็นเด็กอายุยังน้อยก็ตาม

 

      ในด้านของการกระทำผิดที่มุ่งการกระทำต่อเด็กหญิงที่อายุไม่ถึง 15 ปีนั้น ส่วนใหญ่จะเป็นชายสูงอายุหรือเป็นหนุ่มวัยรุ่น แต่สามารถใช้วาจาล่อหลอกให้เด็กสาวหลงคารมโดยผ่านสื่อหรือวิธีการที่พ่อแม่ของฝ่ายหญิง ไม่มีโอกาสได้ตรวจสอบหรือล่วงรู้ได้ เช่นการติดต่อฝ่ายหญิงผ่าน เฟสบุ๊ค หรือ ไลน์ เป็นต้น และนำไปสู่การกระทำผิดทั้งๆ ที่รู้ว่าการมีเพศสัมพันธ์กับเด็กอายุต่ำกว่า15 ปี ไม่ว่าเด็กจะยินยอมหรือไม่ก็ตามจะมีความผิดทางอาญา

 

     ผู้ต้องขังกลุ่มนี้ จึงจำเป็นที่จะต้องได้รับการบำบัดและการปรับทัศนคติก่อนพ้นโทษก่อนกับไปสู่สังคมซึ่งเรือนจำได้จัดโปรแกรมนำร่องในการ บำบัดผู้กระทำผิดทางเพศไว้หลายประเภทรวมทั้งผู้ต้องขังกลุ่มนี้โดยเชื่อมโยงกับกระบวนการทางจิตวิทยาและการสังคมสงเคราะห์ โดยทั่วไปแล้วโปรแกรมในการบำบัดผู้ต้องขังในคดีกระทำผิดทางเพศจะแบ่งเป็น 3 ขั้นตอน คือโปรแกรมพื้นฐานที่ผู้ต้องขังทุกคนจะต้องผ่าน โปรแกรมเฉพาะสำหรับผู้ต้องขังแต่ละประเภทและโปรแกรมเตรียมความพร้อมก่อนปล่อย จากนั้นจึงเข้าสู่กระบวนการดูแลหลังปล่อยซึ่งจะมีการคุมความประพฤติและประสานกับชุมชนในการดูแลต่อไป

 

     สำหรับโปรแกรมเฉพาะนั้น ได้มีการเน้น กลุ่มคบหากับเด็กอายุไม่เกิน 15 ปี แล้วมีเพศสัมพันธ์ กลุ่มล่อลวง – ข่มขืน เด็กหญิงอายุไม่เกิน 15 ปี และกลุ่มข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงอายุไม่เกิน 9 ปี ซึ่งแต่ละกลุ่มจะมีวิธีการในการบำบัดที่แตกต่างกันไป แต่มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน คือการสร้างการตระหนัก รับรู้ และการปรับเปลี่ยนทัศนคติ และพฤติกรรมการมีบทบาททางเพศในสังคม